Optymizm/pesymizm

Jaką reprezentujecie postawę wobec życia? Może jesteście optymistami, którzy na świat patrzą przez różowe okulary, a na ich twarzach zawsze widnieje promienisty uśmiech? Może pesymistami, którzy z góry porzesądzają sprawę na przegraną, że i tak będzie źle i nie po naszej myśli? Czy może w końcu jesteście zwykłymi realistami? Warto zaznaczyć, ze tym typem człowieka jest być najtrudniej, bo sto razy łatwiej jest ocenić coś subiektywnie niż obiektywnie rozważając wszystkie plusy i minusy danej sprawy.

So...? :>

Mnie tam ktoś kiedyś nazwał zasranym optymistą jak na polskim robiliśmy nasze opisy. I niech tak będzie ^^

Raczej optymista, czasami z domieszką realizmu, a nawet pesymizmu.

Ja raczej jestem pesymistką. Czasami mam napady optymizmu, nikotaż stosunkowo rzadko. Za to obiektywnie to ja na świat patrzeć na świat nie potrafię ^^.

Optymistka,marzycielka,nie potrafiąca wrócić do rzeczywistości.Zaś kiedy brutalnie zostanę przywrócona na Ziemię czuje pesymizm.Jeszcze 5 dni optymizmu (:

Myślę, że jestem optymistką, idę przez życie z myślą, że "jakoś to będzie" przez co wiele razy doznałam chwil niezbyt miłych. Jednak nie uważam by dobrym było zamartwianie się na zapas a nuż faktycznie się coś powiedzie. (: Poza tym optymistom jest łatwiej, chociażby w trakcie choroby, każdy wie jak ważna jest wtedy nadzieja i pozytywne nastawienie.

Realistką chyba nigdy nie będę, bo jestem zbyt impulsywna i w wielu sprawach emocje biorą górę przez co rzadko zastanawiam się nad tym co robię, co jest dość sporym błędem . ^^"

I chciałabym tu jeszcze dodać, co módżudżu drogi przyjaciel mądrze określił, że optymizm to nie tylko założenie, że będzie dobrze. To umiejętność cieszenia się z tego co mamy. Pesymiście nigdy to nie wystarczy, będzie szukał szczęścia w tym czego nie ma.